Hak İhlalleri ve Bireysel Başvuru

Modern Dolandırıcılık

Bilişim suçları günümüzde yabana atılmaması gereken bir mesele...Bazı hackerler bilgisayarınıza öyle bir virüs bulaştırıyor ki bu virüsten kurtulmak oldukça güç hale geliyor. Yaşanılan bir hadiseden yola çıkmak gerekirse, Hesapta İnterpol (Uluslararası Polis Teşkilatı) olarak bilinen bir kurumun adı kullanılarak aniden resminiz çekiliyor ve ekranda bir kenarda resminiz öbür kenarda interpol başlığı altında yabancı dille yazılmış" suç işlediniz!" yazısı... Şu kadar parayı şu hesaba yatırmanız gerekmektedir aksi takdirde hapis cezası olarak 2 ile 8 yıl arasında cezalandırılacaksınız. Böyle bir dolandırıcılık türü...Hadi ben hukukçuyum kolay kolay kanmam bu tuzağa ama peki o anki psikolojik durumla resmini ekranda gören kişi ya ciddiye alıp o parayı hesaba yatırırsa? Durum vahim...
Sanırım teknoloji geliştikçe çağ atlanılmakla kalınmıyor, işlenilmekte olan suçlarda  bu teknolojiye ayak uyduruyor.Bahsi geçen durum bunun bir ispatıdır.
Bu durumla karşılaşanların bu tarz uyarılara itibar etmemesi gerekir.Unutmayalım ki kişi suç işlemiş olsa bile savunması alınmadan cezalandırılmaz.

İDAM MAHKÛMUNUN SON GÜNÜ

SİNEM SAÇKAN

“Bir toplum yaşatıcı olduğu kadar öldürücü de olabilir…”

Fransız yazar Victor Hugo’nun yazdığı en önemli eserlerinden birisidir: “Bir İdam Mahkûmunun Son Günü”.

Şimdiye kadar yazmış olduğu eserlerinin arasında en kısa ama en etkileyici olanıdır. Hümanist olan Victor Hugo’nun bu yapıtı, suçlu dediğimiz insana uzaktan bakmak yerine, bu insanın hayatına girmemizi sağlıyor, onun da bir insan olduğunu fark ettiriyor.

Victor, bu eserini 26 yaşında iken yazmış, idamların tiyatro gösterisi gibi halkın önünde eğlence tarzında yapılmasından çok etkilenmiş ve idam cezasının karşıtı olarak “İdam Mahkûmunun Son Günü”nü kaleme almıştır.

Kitapta, idam cezasına çarptırılmış olan karakterin, hissettikleri, yaşadıkları, düşünüp de yaşayamayacağı durumları (karaktere ne düşünüyorsun diye soru sorulduğunda verdiği yanıt bir daha düşünemeyeceğimi düşünüyorum şeklinde olmuştur.), acıları, ızdırapları, sönmüş, yitip gitmiş umutlarını, çok sevdiği kızı Marie’yi, İnfaza gidilen sonsuz yolculuğu etkileyici bir şekilde anlatılmış.

Karakter o kadar çaresizlik içerisindedir ki, merhamet edilmeyi bekler. Hayatının bağışlanmasını ister. Hatta başka cezalara razı olduğunu belirtir. Anılan durum kitapta şu cümleler ile tasvir edilmiştir:

“Ah Tanrım! Acı bana! Belki bana merhamet ederler. Kralın benimle bir sorunu yok. Avukatımı çağırın! Kürek cezasını tercih ediyorum. Beş yıl kürek cezasına razıyım- ya da yirmi yıl- ya da ömür boyu demire vurulmaya. Ama lütfen hayatımı bağışlasınlar!”

Bir insanın öleceğini bilerek yaşaması, aldığı nefesin belki de ilk defa farkına varması ve kendisiyle hesaplaşması sanıldığı kadar kolay olmasa gerekir:

“Saat biri çeyrek geçiyor. İşte şu anda hissettiklerim: Şiddetli baş ağrısı. Buz gibi böbrekler, ateşler içinde bir alın. Her kalktığımda ya da öne doğru eğildiğimde, beynimde dalgalanan ve beynimin kafatasıma vurup duran bir sıvı gibi hissediyor gibi oluyorum. Gözlerim dumanlı bir yerdeymişim gibi yanıyor. Dirseklerim acıyor. İki saat kırk beş dakika daha, sonra iyileşmiş olacağım.”

İşlenmiş olan bir suç ve bunun karşılığında verilen bir ceza… Suç işleyenin toplumdan tasfiye edilmesi, yani idamına karar verilmesi… En temel hak dediğimiz “yaşama hakkının” elinden alınması… Geri dönüşü olmayan verilebilecek en ağır ceza: İdam!

Hâkimlerden sonra bizler de onları düşüncelerimizle yargılarken, hiç düşünmüş müydük; acaba ne hissediyorlardı, hücrelerinde yalnız kaldıkları zaman kafalarına hangi düşünceler üşüşüyordu?

“Beni endişelendiren zavallı yaşlı annem değil, o altmış dört yaşında, bu darbeyle ölür. Karım da beni endişelendirmiyor, zaten onun da sağlığı iyi değil, o da ölür. Ama kızım, evladım, şu an gülen,  oynayan, şarkı söyleyen, hiçbir şey düşünmeyen zavallı küçük marie’m, bana acı veren o!”

Normal bir insanın hissettikleri duygular değil tüm bu anlatılanlar. Öleceği gün ve saati bilen bir idam mahkûmunun hissettikleridir. İşte, bu kitap bize olaylara tek yönlü değil iki yönlü bakılması gerektiğini öğretiyor. Her şeyden önce kitap, insanın bir insan olduğunu dile getiriyor…Tanıkhukuk.com sitesinde bu yazı yayınlanmıştır

Günün Sözü

"Hukuk, bir kültürdür; isteyen bu kültürü alır, istemeyen almak zorunda kalır..."

Sinem Saçkan

Bülent Tanör'ü Anma Günü

Galatasaray Üniversitesi Hukuk Fakültesi 28 Kasım 2012 Çarşamba günü Prof.Dr. Bülent Tanör anısına Türkiye’nin Temel Sorunları adıyla bir sempozyum düzenliyor. Üniversite’nin Ortaköy’deki kampüsünde Aydın Doğan Salonu’nda gerçekleşecek sempozyum 9.45′te başlayıp 16.00′ya kadar sürecek.

Açılış konuşmasını GSÜ Hukuk Fakültesi Dekanı Prof.Dr. Necmi Yüzbaşıoğlu’nun yapacağı sempozyumda sırasıyla Prof.Dr. Oktay Uygun, Prof.Dr. Naz Çavuşoğlu, Prof.Dr. Korkut Kanadoğlu, Yard.Doç.Dr. Zeynep Oya Usal, Prof.Dr. Bertil Emrah Oder, Doç.Dr. Şule Özsoy, Doç.Dr. Ekrem Ali Akartürk ve Yard.Doç.Dr. Burak Çelik konuşma yapacak.(Kaynak: anayasagundemi)

Değişen Hukukta Bilirkişilik

Türkiye Mimar Mühendis Odaları Birliği (TMMOB) Mimarlar Odasınca düzenlenen “Değişen Hukukta Bilirkişilik” konulu Sempozyum 16-17 Kasım 2012 günleri Ankara’da Çağdaş Sanatlar Merkezinde yapılacak.

Beş oturum halinde düzenlenen Sempozyumda, açılış konuşmalarından sonra tematik bir sunuş gerçekleştirilecek. Sempozyumda, siyasetçiler, bilim insanları, meslek odaları temsilcileri ve yerel yönetim temsilcileri konuşacak.

Sempozyumun, ‘Avukat ve Bilirkişiler Gözüyle Değişim´ konulu dördüncü oturumda İstanbul Barosu Yönetim Kurulu Üyesi Av. İsmail Altay da bir bildiri sunacak.

Detaylı Bilgi İçin Bknz: http://www.istanbulbarosu.org.tr/Detail.asp?CatID=1&SubCatID=1&ID=7479

RÜZGARIN MİRASI