ADALET BİZİM NEYİMİZE? / AVUKAT SİNEM SAÇKAN

              

    Günümüzde Avukatlık mesleğinin icrası günden güne ne yazık ki zorlaşıyor.  Tam bu nokta da birçok gerekçe sıralamak mümkün. Ancak bu yazı da daha çok karşılaştığımız sorunları ele alacağım. Yaşadığımız en temel problemlerin başında kesinlikle bürokrasi yer alıyor.

    Bu konuya somut bir olay üzerinden temas edelim. Asliye Hukuk Mahkemesi Hâkiminin, lehimize vermiş olduğu bir karar süreler yönünden kesinleşmiş olmasına karşın kararı icraya koyabilmek için mahkemeden kesinleşme şerhi almamız gerekiyor. Bunun içinde mahkeme kalemine gidiyoruz. Durumu izah ettikten sonra ilgili kalem müdürü sazı eline alıyor ve başlıyor konuşmaya;

(Bu esnada arka fonda Demet AKALIN şarkısı çalıyor.)

-          “ Yaaaa, Avukata hanım daha tatilden yeni çıktık ne bu aceleniz? Önümde bir yığın dosya var bugün mümkün değil yapamam. Siz bu hafta gelmeyin.”

-          “Önümüzdeki hafta tekrar geleyim o zaman? “

-          “Sakın Pazartesi hemen geleyim demeyin garantisini veremem."

-          “Seneye görüşürüz”

Herkes güler,

-          “ Bu kararın bir an önce kesinleşmesi gerekiyor, bir çok dosya var diyorsunuz iş yapmıyorsunuz müvekkilime ne bu aceleniz dememi beklemiyorsunuz heralde!?”

Müdür ciddileşir,

-“ Avukat hanım, lütfen zorluk çıkarmayın.”

- “Sadece işinizi yapın kafi pazartesi kararımı bir zahmet kesinleştirin.” diyerek çıkıyoruz.

Müdürün yapması gereken iş o kadar basit ki kağıt üzerinde kaşeleyip imzalayacak iş bitmiş olacak. Fakat kendisi işini yapmak yerine direterek adaletin gecikmesine sebebiyet veriyor. Bizde doğruları söylediğimiz için zorluk çıkarmış oluyoruz.

Maalesef uygulamada bu tür sorunları çok yaşıyoruz.

Ve yine en basitinden icra memuru müzekkere gönderecek vay efendim niye o yazıyı biz yazmamışız da onu uğraştırıyormuşuz da o yazmak zorunda kalıyormuş. Pardon ama senin işin ne? Sen benim duruşmama giriyor musun?

Bu gibi örnekleri arttırmak mümkün…

Tabi işini çok severek yapanlarda var hak yemeyelim. (çok nadir de olsa…)

Bir de farklı bir boyuta geçmek gerekirse, yine icra dairesindeyiz. Avukat cüppesiye çoşkulu bir edayla müdüre karşı sesleniyor;

-          “ Vayyy benim abim beeee! Nasılsın abicimmmm? Ne var, ne yok?”

Müdür;

-          “ Ooooo paşam dur hemen çay söyleyelim, oğlum! Hooop! ordan bize iki çay kap getir. ”

Bir an kendimi kahvehanede zannettim o an…

Sonra döndüm dedim ki adalet bizim neyimize…